3D Beeld

1. Klassiek

Titel:
De Bremer stadsmuzikanten
Maker: 
Gerhard Marcks
Jaartal: 
1953

Beeldhouwer Gerhard Marcks maakt in 1953 een bronzen beeld van vier dieren in klassieke pose. Het beeld heet: De Bremer stadsmuzikanten. Het is gebaseerd op een sprookje. Onderaan staat een ezel, op zijn rug een hond, daarboven op een kat en helemaal op de top staat de haan. Het beeld staat in Bremen. Men in Bremen zegt: Houdt men de ezel met beide handen vast aan de voorbenen, dan gaat een wens in vervulling. Vandaar dat de twee voorbenen van de ezel glanzend zijn. Zij zeggen ook: Je mag in geen geval maar 1 been van de ezel vastpakken, want dan zou de ene ezel de andere ezel de hand reiken. Het beeld is gebaseerd op een oud verhaal. Dit verhaal komt van Wikipedia:

Een ezel ontsnapt aan zijn baas, die hij al zijn jaren trouw heeft gediend, als hij hoort dat hij wegens zijn ouderdom zal worden gedood en besluit stadsmuzikant in Bremen te worden. Tijdens zijn vlucht sluit een hond, die te oud is om aan de jacht deel te nemen, zich bij hem aan. Zijn baas wilde hem doodslaan en daarom is hij gevlucht, de ezel zal de luit spelen en de hond zal op de pauken slaan.

Later ontmoeten ze een kat met een gezicht als een oorwurm, de tanden van de kat worden stomp en ze zit liever achter de haard dan op muizen te jagen. De vrouw des huizes wilde de kat daarom verzuipen, ook de kat gaat mee richting Bremen. De drie vluchtelingen ontmoeten een haan die zit te kraaien, het geluid gaat door merg en been. De haan voorspelt mooi weer omdat het de dag van Onze Lieve Vrouw is, maar de vrouw des huizes wil de haan in de soep omdat er op zondag gasten komen.

Ook de haan wordt uitgenodigd mee te gaan naar Bremen en samen mooie muziek te maken. 's Avonds komen ze in een bos en de ezel en de hond gaan onder een grote boom liggen. De kat en de haan zoeken een plek in de takken, de haan vliegt naar boven en kijkt naar de vier windstreken. Hij ziet een lichtje en roept zijn makkers, ze gaan naar die plaats en komen bij een felverlicht rovershuis.

De ezel kijkt naar binnen en ziet een gedekte tafel, hij gaat met zijn voorpoten op de vensterbank staan. De hond gaat op zijn rug en op hem klimt de kat, de haan vliegt naar boven en gaat op haar kop zitten. Dan gaan ze allemaal hun muziek maken en springen door het raam, waarna de rovers wegvluchten. Ze dachten dat er een spook binnenkwam. Ze doen zich te goed aan het eten en doen het licht uit, waarna de ezel op de mesthoop gaat liggen. De hond gaat achter de deur en de kat bij de warme as van de haard, de haan gaat op de hanenbalk zitten.

De roverhoofdman ziet dat het licht uit is gegaan en de rovers gaan terug naar het huis. De verspieder hoort geen geluid en gaat naar de keuken, hij houdt een zwavelstokje bij de ogen van de kat omdat hij denkt dat dit gloeiende kooltjes zijn. De kat springt op en spuugt en krabt, waarna de hond de verspieder in zijn been bijt. De ezel trapt hem nog met zijn achterpoot en de haan kraait vanaf de balk. De verspieder waarschuwt dat er een heks in het huis zit, bij de deur zit een man met een mes en op het erf is een zwart monster met een houten knuppel. Op het dak zit de rechter die roept om de schurk en de rovers durven het huis niet meer in, de vier Bremer muzikanten gaan er niet meer uit.

Een vraag is waarom de onmuzikale dieren naar Bremen gingen om muzikant te worden. Dit heeft verschillende mogelijke redenen:
1. De bewoners van Bremen zijn zelf onmuzikaal. Zij zouden het gebalk van een ezel, geblaf van een hond, gemiauw van een poes en het gekraai van de haan nog mooi vinden.
2. Er wordt beweerd dat de stad zo tolerant is, dat er zelfs plek is voor zulke figuren.
3. De stad was een vrije handelsstad waar ieder zijn eigen beroep mocht uitoefenen. Iets wat in die tijd niet van zelfsprekend was, beroepskeuze had destijds te maken met traditie en opvolging.

Het klassieke is vooral dat de dieren zelf realistisch lijken in het beeld. 

2. Postmodern

Titel:
De Stier
Maker: 
Thijs Trompert
Jaartal: 
1980

Dit beeld is ontworpen door Thijs Trompert(1980). Hij studeerde beeldhouwen aan de kunstacademie in Kampen. Door veel betrokkenheid van de Amersfoorters was Thijs erg gemotiveerd om een nieuwe stier te bouwen. Thijs is niet het type kunstenaar dat zijn werk maakt voor afgeschermde kamertjes in musea. Hij vindt dat zijn werk in openbare ruimtes hoort, in de open lucht. Daar is de zichtbaarheid groter voor mensen. Zijn visie is: ‘Ik wens mij niet te beperken in mijn materiaalgebruik, dit zou mijn ontwikkeling als kunstenaar remmen. Er zijn uitgelezen materialen om mee te schetsen en anderen zijn beter voor conclusies. Het werk ontstaat vanuit het materiaal, of de materiaalkeuze ontstaat vanuit het werk.’

De geschiedenis van de Stier: In de zomermaanden van 2006 vond de manifestatie Urban Wijland plaats. In het kader van dit project heeft Thijs Trompert ‘De Stier’ gemaakt. ‘De Stier’ kreeg een tijdelijke plek bij het stadhuis aan het Stadhuisplein en is later in dat jaar ook te bewonderen geweest bij Kunstkavel in het stadsdeel Vathorst. In september 2006 besloot de gemeente Amersfoort het kunstwerk van Thijs Trompert te kopen. In november 2007 werd ‘De Stier’ als tijdelijke bewoner op de rotonde Flierbeeksingel/Kamp geplaatst. Het dier, gemaakt van sloophout, werd al gauw door bewoners in hun hart gesloten. ‘De Stier’ dwong respect af. Hoewel ‘De Stier’ een verblijfsvergunning had voor 5 jaar, is het kunstwerk, na nog geen twee jaar op de rotonde te hebben geschitterd, in 2009 vroegtijdig aan zijn einde gekomen. Op 30 juli 2009 werd De Stier door vandalen vernield. Bij deze vernieling was de kop er helemaal afgebrand. Restauratie wilde de kunstenaar niet, hij wilde een nieuwe stier maken van bestendiger en ‘onsterfelijk’ materiaal. Herrijzen, een nieuwe geboorte creëren die sterker en krachtiger dan ooit is wel. De houten stier was als het ware een prototype voor een nieuwe, alles overtreffende stalen stier. 

 Zij hebben voor dit kunstwerk zelfs een gedicht ontworpen. Als je de eerste letters van boven naar onder leest staat er: Onze Stier.

Onze Stier

Onverwoestbaar herrezen

Nu eindelijk weer op je plek

Zo geweldig groots geworden

Een niet te missen mooie bull

Stoutmoedig staar jij

Te midden van rondrazend verkeer

Ingetogen innemend in de verre verte

En verbind je Kruiskamp met binnenstad vanaf jouw

Rotonde

Het belangrijkste aandachtspunt in dit beeld is dat het staat voor sterk. En het waakt over Amersfoort. Dit straalt het uit, omdat het is gemaakt van zwaar metaal en het ziet er grof uit. Het beeld is ook dynamisch, het lijkt in beweging. Dit zie je door zijn houding. Staart omhoog en zijn hoofd staat in een aparte, actieve houding. 

3. Modern

Titel:
Boekenberg
Maker: 
MVRDV 
(afkorting van arcitecten:Winny Maas, Jacob Van Rijs & Nathalie De Vries)
Jaartal: 
1991

Dit gebouw is februari 2012 tentoongesteld. Het is ontworpen door het architecten bureau MVRDV. Dit bureau is opgericht in 1991 en gevestigd in Rotterdam. Het bureau is bekend om zijn experimentele architectuur en bijdrage aan de vernieuwing van architectuur in Nederland. Dit gebouw heet de boekenberg, omdat het vol met boeken staat en dit is om de bewoners aan te sporen om meer te gaan lezen. Het uiterlijk van het gebouw en de omringende huizen verwijst, zowel vorm als in gebruikte materialen en uitstraling, naar een traditionele Hollandse boerderij met schuur. Hiermee wordt verwezen naar het agrarische verleden van Spijkenisse, wat inmiddels sterk verstedelijkt is. Met een traditionele boerenschuur heeft de architect een link met de wortels van de stad gelegd. Het belangrijkste aandachtspunt bij dit gebouw is zeker de vorm van de boerderij. Hiermee zie je dat ze de link met vroeger proberen te leggen, maar toch heel modern een boerderij weergeven.